TRENDY: Tylko podróżowanie to zdecydowanie za mało
W organizacji Incentive travel dobra znajomość świata i rozbudowana sieć kontaktów już nie wystarczają. Niestety, a może właśnie na szczęście wyczerpała się także moc konstrukcji typu: „podróże z pasją” i „pasja podróżowania”. Dodatkowo potencjalny uczestnik podróży motywacyjnej wielokrotnie „wszędzie był i wszystko widział”.
Ze słowem „podróżowanie” nieodłącznie łączy się słowo „pasja”, do znudzenia epatujące zewsząd w dwóch konfiguracjach „podróże z pasją” i „pasja podróżowania”. Niestety, a może właśnie na szczęście wyczerpała się już moc powyższych konstrukcji. Rynek wyjazdów incentive jest w Polsce bardzo nasycony. Dodatkowo mamy do czynienia z dojrzałym, bardzo wymagającym konsumentem, a w briefach od klientów często w opisie grupy docelowej spotykamy się z określeniem – osoba, która „wszędzie była i wszystko widziała”. Praca and takimi tematami to wyzwanie, ale i czysta przyjemność.
Dobra znajomość świata i rozbudowana sieć kontaktów już nie wystarczają. Pojawia się pojęcie wartości dodanej, wyjazdów koncepcyjnych skoncentrowanych wokół jednego przewodniego tematu, który towarzyszy gościom od momentu pierwszego komunikatu poprzedzającego wyjazd po ostatni dzień jego trwania. Ostatnio coraz częściej pojawia się także temat pasji. Wyjazdy mają służyć już nie tylko przyjemności, a w założeniach coraz większą rolę odgrywa ich wartość edukacyjna, wzbogacająca jego uczestników, która polega na rozwijaniu dotychczasowych pasji lub nabywaniu nowych umiejętności.
Wśród takich wyjazdów znajdują się na przykład wyjazdy z cyklu „Świat od Kuchni”. Imprezy te są adresowane nie tylko do kobiet, zagorzałych gospodyń domowych, ale cieszą się zainteresowaniem wszystkich, wpisując się w kulinarną modę, która ogarnęła niedawno całą Polskę. W ramach takich wyjazdów goście mogą poznać kulinarne oblicze różnych krajów Europy. Uczestnicy programu motywacyjnego potrafią być tak zaangażowani w konkurs, że jedzenie staje się tematem przewodnim w firmie, a pracownicy wymieniają się przepisami kulinarnymi z różnych stron świata i naprawdę są silnie zmotywowani do walki o finał, czyli poznanie kulinarnych sekretów jakiegoś oddalonego zakątka świata.
Takie programy nie powstałyby bez wiedzy i pasji ich autorów. Wiadomo, że pasja podróżowania wyróżnia wszystkie osoby pracujące w branży, ale to już nie wystarcza. Jeśli w zespole nie ma zagorzałych foodie, którzy śledzą kulinarne trendy na świecie pewnie nigdy nie powstałby np. pomysł wyjazdu do duńskiej restauracji Noma, która dwukrotnie otrzymała tytuł najlepszej restauracji świata.
Gdyby nie było w zespole ludzi, których serce należy do wysokich gór, a każdy urlop przeznaczają na zdobycie kolejnych szczytów może nigdy nie powstałby koncept wyjazdu, którego finałem było zdobycie Kilimandżaro. Cel był realizowany przez ludzi, którym wcześniej nie przeszłoby przez myśl, że stać ich na zmierzenie się z takim wyzwaniem. Wyjazdy szkoleniowe w polskie góry oraz osoba lidera wyprawy Piotra Pustelnika (ogromnego autorytetu, choć nie celebryty) sprawiła, że uczestnicy tej wyprawy nie tylko wygrali z własnymi słabościami, ale odkryli kolejną piękną pasję, świat wysokich gór. Ludzie po tego rodzaju wyjazdach zmieniają styl życia, często zrzucają wiele kilogramów, chodzą na kursy wspinaczkowe, zaczynają startować w półmaratonach, a na liście ich marzeń pojawiają się kolejne szczyty.
Za inną wartość dodaną wyjazdu incentive można uznać pewne elementy z dziedziny kinematografii. Pomysł nakręcenia „Słonecznego Patrolu” podczas wyjazdu na Wyspy Zielonego Przylądka. Przy takim projekcie każdy z uczestników ma swoją rolę, od bohaterów pierwszoplanowych, po operatorów kamery i asystentów reżysera. Wynikiem tego pełnego zabawy zadania jest nie tylko zabawny film z gościnnym udziałem lokalnej ludności, ale także nabycie nowych umiejętności i kto wie, może rozbudzenie kolejnych pasji.
Idąc dalej tym tropem, czemu nie zrealizować kursu nurkowego PADI na Zanzibarze? Ta koncepcja może też nie byłaby zbyt nowatorska bez osoby dive mastera. Czemu by nie zatrudnić w tej roli osoby niepełnosprawnej, która na co dzień porusza się na wózku inwalidzkim, ale w wodzie czyje się zupełnie swobodnie i jest pełnym cierpliwości, profesjonalnym instruktorem? Koncepcja ta doskonale wpisuje się w coraz popularniejszy i promowany przez niektóre firmy w branży nurt wsparcia niepełnosprawnych oraz szeroko zakrojoną działalność CSR. Pomaganie to też pasja i nie ma chyba nic przyjemniejszego niż dzielenie się nią.
Receptą na udany wyjazd tematyczny, związany z pasjami jest na pewno odpowiednia komunikacja poprzedzająca imprezę. Ważne jest aby rozbudzić apetyty, pobudzić fantazję i chęć zrobienia czegoś nowego, co czasami wymaga nieco pracy. Kolejną ważna sprawą jest dobór uczestników, grupa powinna być spójna i nastawione na konkretne cele. Wtedy sukces wyjazdu i zadowolenie uczestników jest murowane.
Wyjazd do Mediolanu bez zorganizowania profesjonalnej sesji zdjęciowej firmowanej przez znanego mediolańskiego fotografa mody, w asyście fryzjera, wizażystki operatorów światła, markowych ubrań wielkich projektantów i całej atmosfery wielkiego świata mody byłby „tylko” wyjazdem do Mediolanu. Wyjazd do Tajlandii bez kursu gotowania tradycyjnych potraw tajskich, lekcji tajskiego boksu, czy warsztatów z masażu tajskiego byłby „tylko” wyjazdem do Tajlandii.
A „tylko” podróżowanie już nie wystarczy na polskim rynku wyjazdów Incentive. A czy jest coś wspanialszego niż dzielenie się pasją i inspirowanie drugiego człowieka, niż motywowanie go do wyzwań? Nie wystarczy już projektowanie „podróży z pasją” , nie wystarczy „pasja podróżowania”. Do pełnego sukcesu potrzebna jest pasja w ludziach, którzy pracują nad projektami. W branży przyszedł czas na to, aby zmotywować uczestników wyjazdów do dokładniejszego przyjrzenia się światu, zachęcić do zdobycia nowych umiejętności, nowej wiedzy, do tego, by wzbogacili swoje życie.
Agnes Lecznar-Wons, project manager, Africa line Adventure Club, agnes.lecznar@africaline.pl