Ivetta Roczek: Wiara w ludzi…

Dawno nie byłam już w sytuacji, która tak przywróciłyby we mnie znów wiarę w ludzi. Od razu na starcie zastrzegam, że postawiłam sobie, w pisząc ten felieton skupić się na pozytywnym podejściu do życia i choć raz nie powbijać szpileczek nikomu…

Ostatnio, przez całkowity przypadek, miałam okazję poznać człowieka, który naprawdę bezinteresownie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem. Od kilkunastu lat empirycznie bada nazwijmy to możliwości ziemi, a ta w zamian co roku odwdzięcza mu się co raz bardziej dorodnymi plonami. Pan Zbigniew postawił sobie za cel, by nie używać w uprawach żadnej chemii, pestycydów i eksperymentując naturalnie, osiąga co raz lepsze efekty. Dodatkowo chętnie tę wiedzę przekazuje, nie chcąc i nie oczekując nic w zamian, nie sprzedaje też żadnych produktów – dzieli się swoimi plonami z rodziną, sąsiadami. Takich idealistów dawno już nie spotkałam, a wizyta u Pana Zbigniewa po prostu przywróciła wiarę w ludzi.

Oczywiście, jak to zwykle bywa, wiedzą można się dzielić i ja też dzielę się nią chętnie, ale musi być spełniony jeden podstawowy warunek – obdarowany musi tego chcieć;-)
Gdy nasz obdarowany chce wiedzę przyjmować, a czasem nawet ją chłonąć, wówczas obie strony dostają skrzydeł. Nie ma chyba naprawdę nic bardziej inspirującego niż możliwość podzielenia się swoimi umiejętnościami i doświadczeniami w taki sposób, by naprawdę ktoś mógł z nich skorzystać. Miałam tę przyjemność, że na swoich ścieżkach trafiałam na zdolnych i ciekawych ludzi. Wielką satysfakcję i przyjemność sprawiały mi słowa, które słyszałam od nich po kilku już latach naszych znajomości i współpracy – gdy dziękowali, że wciągnęłam ich w świat eventów, że pokazałam kierunki, jak można organizować wydarzenia, że dzięki mnie „złapali bakcyla” na taką pracę. Fantastycznym uczuciem też jest możliwość obserwowania ich ścieżek kariery, ich rozwoju. Cenię ich za to, jak chcąc spełnić swoje marzenia poszerzali swoją wiedzę, zdobywali kolejne doświadczenia – stali się stuprocentowymi profesjonalistami w swoich dziedzinach. Może ja miałam przyjemność „zasiać” w nich to ziarenko, ale na swoje sukcesy zapracowali sami. Ja za to zaczęłam się od nich uczyć nowych rzeczy, nabierać innych umiejętności – jak to zawsze powtarzam: człowiek się uczy całe życie, trzeba tylko chcieć. Nie można wpaść w rutynę, nie można osiadać na laurach – taka postawa ani nie będzie przynosić satysfakcji, ani nie pozwoli na nasz dalszy rozwój.

Ważne też, by pozwolić drugiej stronie na przedstawienie jej poglądów, spostrzeżeń, wizji – by dać przestrzeń do rozmowy, szukania nowych metod. By być samemu też otwartym na inne rozwiązania. By nie wpaść w pułapkę, że mój pomysł jest najlepszy i jedyny słuszny. Tego trzeba się jednak na prawdę uczyć i pracować nad samym sobą. To, że ktoś ma lepszą koncepcję niż my, nie oznacza, że jesteśmy gorsi, że nasze pomysły są mniej wartościowe. Sztuką jest nauczyć się doceniać innych i czerpać z tego też wiedzę i naukę.
Uczmy się nawzajem, z życzliwością, z otwartością. Cieszmy się z sukcesów własnych i z sukcesów innych. Inspirujmy się różnorodnością, dynamiką życia, innymi ludźmi. Doceniajmy własną wiedzę i wartość. Bądźmy dobrzy dla siebie i dla innych.

Autor: Ivetta Roczek, obecnie kieruje Sekcją Obsługi Wydarzeń w Dziale Sprzedaży i Obsługi Klienta w Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie
Cykl felietonów: O branży niepolitycznie

Ivetta Roczek, która od dwóch dekad organizuje wydarzenia o różnorodnej charakterystyce, wśród których są np. duże wydarzenia sportowe i międzynarodowe spotkania firmowe, bazując na swoim doświadczeniu współpracy z obiektami, agencjami eventowymi, biurami podróży, DMC i zleceniodawcami projektów, weźmie branżę pod lupę. Swoje spostrzeżenia przedstawi prosto z mostu, co ważne, bo w jej naturze leży postawienie jakiegoś ale… tam gdzie ciśnienie się ono na usta. Dlatego Ivetta będzie mówić w cyklu „o branży niepolitycznie”. Każdy pierwszy piątek miesiąca.