WARS był kiedyś instytucją sensu largo, pisano o nim w poważnej literaturze, kręcono filmy, śpiewano, ale przede wszystkim bywano z nadzieją, nierzadko spełnianą, iż pobyt ten ubarwi, a może nawet unieśmiertelni konwencjonalną podróż...

Od paru lat jeździmy Pendolino, zwanymi dumnie w rozkładzie narodowego przewoźnika szynowego Ekspresami Intercity Premium. Nadszedł czas pierwszych podsumowań. Jako stały pasażer polskiego Shinkansena/TGV* mam chyba do tego prawo.

Praca w agencji incentive wydaje się być pracą marzeń. Latamy po świecie, jadamy w najlepszych restauracjach, śpimy w najlepszych hotelach. I co najważniejsze poznajemy ludzi, których pewnie nigdy byśmy nie spotkali. A jak wygląda rzeczywistość?

O CPK ostatnio głośno, sprawy przyspieszyły, niestety nie na placu budowy, bo tego nie ma i konia z rzędem temu, kto wskaże, kiedy ogrodzą teren i wbiją pierwszą łopatę. Mam tu na myśli ruch faktyczny w wykonaniu szarego robotnika...

Notuję wszystko. Raczej oldschoolowo. Nie ufam swojej pamięci, bo zawiodła mnie już niejednokrotnie. Notesy z poprzednich lat walają się po mieszkaniu. Otwieram ten z 2015 roku. Strona tytułowa wita mnie wielkim napisem: „2015. MAKE MISTAKES!“.

Katowice odetchnęły. Smogiem, jak co dzień, i z ulgą, bo szczyt klimatyczny mają za sobą. Mógłbym tu pisać w detalach o kolejnej świetnie przeprowadzonej przez polski przemysł spotkań imprezie, muszę się jednak pochylić nad esencją owego zgromadzenia.