Polska Izba Przemysłu Targowego przyjęła „Słownik pojęć branży targowej”

Rada Polskiej Izby Przemysłu Targowego, pod kierownictwem prezesa Przemysława Trawy przyjęła „Słownik pojęć branży targowej”". Dokument oficjalnie systematyzować ma od lat stosowaną w polskiej branży targowej terminologię, która jednak, zdaniem ekspertów targowych Izby, była nieczytelna dla wielu interesariuszy przemysłu targowego, w tym dla władz ustawodawczych oraz mediów.
 

Jak podkreśla PIPT – w prawodawstwie polskim brakuje uregulowań dla tej szczególnej branży gospodarki, jaką są targi i wystawy. Niewiele jest też literatury, która fachowo objaśnia, czym są targi i jakie jest ich znaczenie. Dzięki przyjęciu i promocji „Słownika Pojęć Branży Targowej”, PIPT ma nadzieję wyjaśnić wiele nieporozumień wokół prawidłowej interpretacji znaczenia najważniejszych definicji, takich jak m.in. pojęcie i klasyfikacja targów, pojęcie i kryteria obiektu targowego, definicja organizatora targów, przedsiębiorstwa usług targowych i wiele innych.
Zdaniem PIPT, niezrozumienie terminologii związanej z branżą targową i wystawienniczą, a także funkcji, jakie targi pełnią we współczesnej gospodarce, wielokrotnie było i jest nadal przyczyną nadużywania samego terminu targi przez nieprofesjonalnych organizatorów. Termin „targi” pojawia się co roku w Polsce w nazwach co najmniej kilkudziesięciu wydarzeń mających pewne cechy targów, lecz organizowanych przez różne firmy w nieodpowiednich warunkach lokalowych i oferujących niskiej jakości usługi dla klientów tych wydarzeń. To, zdaniem PIPT, deprecjonuje rangę targów w Polsce, profesjonalnych organizatorów targów, obiektów targowo-konferencyjnych oraz dostawców usług związanych z organizacją targów.
PIPT zaznacza także, iż w przeszłości organizacja spotykała się z niezrozumieniem definicji targowych i błędną interpretacją słowa „targi” przez polskie władze ustawodawcze. W związku z tym podejmowane były działania lobbingowe m.in. na etapie prac nowelizacyjnych nad ustawą o imprezach masowych, w 2006 roku. Tym staranniejsze było podejście Rady PIPT, złożonej z ekspertów targowych, do kwestii sformułowania pojęcia „targów” oraz  definicji i kryteriów oceny „obiektu targowego”.  Rada postanowiła oprzeć się w tym zakresie o najnowsze stanowisko UFI – Światowego Stowarzyszenia Przemysłu Targowego, opublikowane w listopadzie 2016 r.
Wypracowanie treści i przyjęcie „Słownika Pojęć Branży Targowej” jest zwieńczeniem jednego z etapów prowadzonych od kilku lat przez PIPT prac nad dobrymi praktykami branży targowej, które podjęte były z inicjatywy Pawła Babija (prezesa zarządu Interservis) i realizowane pod jego kierunkiem.


SŁOWNIK POJĘĆ BRANŻY TARGOWEJ

Targi –  wydarzenie gospodarcze, społeczne i kulturowe służące rozwojowi przedsiębiorstw, promocji gospodarczej towarów i usług oraz bezpośrednim relacjom międzyludzkim w biznesie;  targi mają bezpośredni związek z  rozwojem otwartej i zróżnicowanej gospodarki, pełnią ważną rolę w rozwoju regionów i kraju. Targi są miejscem bezpośrednich spotkań, odbywanych w ramach zorganizowanego rynku, regularnie, w ustalonym miejscu, w z góry określonym terminie początkowym oraz o ściśle określonym czasie trwania; uczestnikami targów są wystawcy i zwiedzający. Zadaniem targów jest umożliwienie wszystkim uczestnikom zaprezentowania wzorów produktów, towarów lub usług celem ich promocji oraz dokonania transakcji handlowych w przyszłości.
Ze względu na zasięg targi dzielimy na:
a) targi międzynarodowe – to targi, które spełniają co najmniej jedno z następujących kryteriów:
- liczba wystawców zagranicznych na tych targach stanowi przynajmniej 10% (dziesięć procent) liczby
  wystawców ogółem; 
- liczba zwiedzających zagranicznych lub ich wejść na tych targach stanowi przynajmniej 5% (pięć
  procent) liczby ogółem tych  zwiedzających lub ich wejść;
Metody liczenia wystawców i zwiedzających określają standardy i definicje UFI - Światowego Stowarzyszenia Przemysłu Targowego. O spełnieniu kryteriów decyduje protokół z audytu danych statystycznych targów. 
b) targi krajowe – to targi, które nie spełniają żadnego z powyższych kryteriów.
c) targi regionalne – to targi, których wystawcy pochodzą z jednego lub sąsiednich regionów geograficznych.

Działalność targowa – profesjonalna działalność usługowa polegająca na organizacji targów w obiektach targowych, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Organizator targów – osoba fizyczna lub prawna zajmująca się organizacją targów. 

Współorganizator targów – osoba fizyczna lub prawna, która na mocy umowy z organizatorem przejmuje od niego niektóre prawa i obowiązki organizatora, figurująca w oficjalnej informacji dotyczącej danych targów.

Operator obiektu (kompleksu) targowego – osoba fizyczna lub prawna posiadająca  stałe lub czasowe prawo do zarządzania obiektem spełniającym wymogi organizowania targów oraz udostępniania go osobom trzecim w celu organizacji targów.

Przedstawiciel targów – osoba fizyczna lub prawna dokonująca czynności cywilno-prawnych w imieniu organizatora targów w granicach otrzymanego upoważnienia.

Agent targów –  osoba fizyczna lub prawna będąca pośrednikiem działającym w przemyśle targowym, kojarząca kontrahentów z organizatorami targów lub dostawcami usług targowych.

Obiekt (kompleks) targowy – to budynek lub kompleks budynków i budowli zbudowanych z przeznaczeniem na organizację wydarzeń (eventów), w którym mogą odbywać się targi i wystawy i który oferuje uznane w branży wysokiej jakości usługi dla targów kontraktacyjnych (B2B) oraz targów konsumenckich (B2C), w którym także mogą odbywać się innego typu wydarzenia z branży spotkań (podstawa: definicja obiektu targowego przyjęta przez UFI, listopad 2016 r.).
Hotele, obiekty użyteczności publicznej, obiekty sportowe, parki i konstrukcje tymczasowe nie są traktowane jako obiekty targowe, nawet jeśli odbywają się w nich targi (podstawa: stanowisko UFI, listopad 2016 r.).

Teren targów – przestrzeń, na której odbywają się targi oraz teren jej towarzyszący (parkingi, drogi), immanentnie związany  z targami.

Całkowita powierzchnia targowa netto (targów /wydarzenia targowego) – powierzchnia ogółem zajmowana przez wydarzenie targowe (zarówno kryta jak i otwarta),  podawana w metrach kwadratowych, którą stanowi suma:
a) powierzchni zajętej przez wystawców na podstawie umów cywilnoprawnych oraz faktycznie zajmowanej przez wystawców przez cały czas trwania targów,
b) powierzchni dodatkowo udostępnionej wystawcom na podstawie innych umów cywilnoprawnych, dostępnej także dla zwiedzających przez cały czas trwania targów oraz
c) specjalnej powierzchni pokazowej, nieprzypisanej konkretnemu wystawcy, a służącej prezentacjom, demonstracjom towarów będących w ruchu i podobnych przedsięwzięć związanych tematycznie z odbywającymi się targami.

Powierzchnia targowa brutto (targów / wydarzenia targowego) – suma całkowitej powierzchni targowej netto wraz z powierzchnią sąsiadujących przejść i foyer oraz pomocniczych powierzchni usługowych.

Wystawca – podmiot, który wynajmuje określoną powierzchnię otwartą lub krytą na podstawie umowy cywilnoprawnej  (zawartej z organizatorem targów) w celu prezentacji oferty handlowej, występujący w imieniu własnym lub na rzecz innego przedsiębiorcy, przez cały czas trwania targów. Wystawca może być krajowy lub  zagraniczny:
a) wystawca krajowy – to wystawca, który w formularzu zgłoszenia udziału w targach deklaruje swoją siedzibę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,
b) wystawca zagraniczny – to wystawca, który w formularzu zgłoszenia udziału w targach deklaruje swoją siedzibę poza terenem Rzeczypospolitej Polskiej.

Współwystawca – podmiot, który za wiedzą i zgodą wystawcy oraz po rejestracji swojej obecności u organizatora targów współużytkuje z wystawcą stoisko targowe oraz prezentuje własne towary lub usługi przy pomocy własnego personelu.

Stoisko targowe - przestrzeń przypisana konkretnemu wystawcy oraz wydzielona na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z organizatorem targów.

Przedsiębiorca usług targowych – osoba fizyczna lub prawna świadcząca profesjonalne usługi związane z udziałem w targach, w szczególności takie jak:

a) projektowanie i aranżacja przestrzeni targowej,
b) budowa, wyposażenie stoisk targowych,
c)  budowa przenośnych hal targowych,
d)  transport, spedycja i logistyka
e) wynajem i serwis sprzętu (IT, AV, oświetlenia, itp.)
f)  media, reklama, promocja,
g) digital services,
h)  tłumaczenia,
i)  wynajem ochrony,
j)  catering;
k) wynajem dodatkowej obsługi i inne.

Zwiedzający - rozumie się przez to osobę fizyczną, która posiada prawo wstępu na targi. Zwiedzających
dzielimy na:
a) konsumentów – osoby fizyczne odwiedzające targi nie związane bezpośrednio ze swoją działalnością gospodarczą lub zawodową.
b) zwiedzających  profesjonalnych – osoby fizyczne odwiedzające targi związane bezpośrednio ze swoją działalnością gospodarczą lub zawodową.

Lista istotnych kryteriów PIPT dla oceny obiektu targowego:

1. Podstawowe informacje i parametry techniczne obiektu:
- powierzchnia wystawiennicza (tzw. targowa brutto) obiektu,
- wysokość obiektu,
- liczba kondygnacji,
- wejścia – ich liczba, wysokość i szerokość,
- windy towarowe – ich parametry (maksymalny udźwig w kg, szerokość, głębokość i wysokość),
- windy osobowe – ich parametry (maksymalny udźwig w kg, liczba osób),
- rodzaj posadzki,
- nośność podłóg (w kpa),
- przestrzeń bezsłupowa,
- przepusty instalacji w podłodze,
- maksymalna możliwa wysokość podwieszeń w obiekcie,
- dopuszczalne obciążenie stropów,
- możliwość i parametry doprowadzenia mediów do stoisk wystawców (energii elektrycznej, wody,
  sprężonego powietrza, instalacji grzewczo – chłodzącej, internetu przewodowego i bezprzewodowego),
- czy obiekt jest klimatyzowany,
- przystosowanie obiektu do potrzeb osób niepełnosprawnych,
- systemy kontroli rejestracji dostępu (wjazdy, wejścia);

2. Regulamin obiektu i  czynniki bezpieczeństwa:
- dostępny regulamin obiektu, zawierający: przepisy techniczne i porządkowe, warunki techniczne
  obiektu, przepisy dotyczące budowy stoisk targowych, bezpieczeństwa przeciwpożarowego, bezpieczeństwa
  pracy, zasady komunikacji w obrębie obiektu targowego, bezpieczeństwa wystawców i zwiedzających,  
  ochrony środowiska;
- funkcjonujące systemy monitoringu,
- punkt medyczny ( stały, czasowy),
- posterunek policji (stały, czasowy);

3. Usługi w obiekcie dostępne dla wystawców:
- usługi projektowania i  budowy stoisk,
- usługi transportu i przeładunku (załadunku, rozładunku),
- usługi składowania / magazynowania,
- ochrona stoisk,
- sale spotkań / konferencyjne z infrastrukturą teleinformatyczną,
- gastronomia stała / czasowa;
- komunikacja wewnętrzna i zewnętrzna – dostępne w języku polskim i międzynarodowym (np. j. angielskim):
  strona internetowa; informacje techniczne, plany powierzchni, udogodnienia, przepisy obowiązujące w
  obiekcie, informacje nt. dostępnych usług, materiały promocyjne dot. obiektu);

4. Dostępność komunikacyjna obiektu:
- parking / parkingi - liczba miejsc parkingowych (dla samochodów osobowych, autobusów),
- dostępność środków komunikacji:
                - odległość od lotniska,
                - odległość od dworca kolejowego,
                - odległość od przystanków komunikacji miejskiej,
                - dostępność taxi.